Aklımızın yetmediği şeylerden yüz çevirmek, bir modern zaman adetidir. Akıl şeytanda da vardır, fakat değersizdir. "Bir kimse, bir mümin hakkında olmayan bir şey söylerse, iftiraya uğrayan kimse, onu affedinceye kadar, Allahü teâlâ onu Cehenneme sokar." (Ebu Davud) şiarını düstur edinen aydın görünen entilijansi hal ve tavırları ile tıpkı bir ateş gibi parlayan insan, değer ölçüleri kısmı boşaldığı için kantarın topuzunu kaçırır, ağzına geleni konuşu verir. Ve bunun çok bilge ve derin karekterinin bir neticesi olduğuna inanır, kendini dev aynasında sanır. Oysa meczuplar hariç hiç kimse içinden geldiği gibi konuşmaz, yazmaz. Maalesef çevremizdeki insanların büyük bir kısmı meczupca yazıyor ve konuşuyorlar. Böylece esfel-i sâfilîn mertebesini hakediyorlar. Artık çocuk değiliz, sözler ve kavramlara yükleyecek anlamlarımız olmalı, neyin niçin söylendiğini bilmeliyiz. Evet insan her yaşın acemisidir, fakat çocukça duyguları bir kenera bırakacak yaşa hala gelmedik mi? Kibrin, kinin ateş ehlinin bir vasfı olduğunu bilmiyor muyuz hala? İşler kendi istediği gibi gitmeyince içinde yaşadığı topluma beddua seansları düzenleyen bu entelektüel görünümlü mahlukların iplerinin pazara çıkacağı günler çok yakın. Beddua ettikleri, iftira attıkları insanlar ile mizanda karşılaşacakları zamana çok kalmadı bence. "Entellektüellerin Hurafeleri" bu anlamda bu tür insanların ipliğini pazara çıkaran önemli bir eser.
30.06.2025
Erenler
